دهکده جهانی زنان

ه 

«شواليه جكسون» پزشك آمريكايي با ابداع تكنيكهاي پيشرفته اندوسكوپي در اواخر قرن 19 و اوايل قرن 20 موفق شد جان هزاران بيماري را كه اشياي مختلف را بلعيده بودند نجات دهد و بيش از دو هزار شيء خارج شده از بدن بيماران خود را در كلكسيوني كه امروز در موزه نگهداري مي شود، جمع آوري كند. در كتابهاي تاريخ پزشكي، «شواليه جكسون» (Chevalier Jackson) به عنوان يكي از بزرگترين پيشگامان در عرصه تصويربرداري از داخل بدن به ويژه ريه و معده شناخته مي شود. اين پزشك سرشناس در سال 1958 درگذشت اما اكنون تصاوير و تحقيقاتي كه وي در طول حيات حرفه اي خود انجام داده است در كتابي با عنوان «بلعيدن» (Swallow) اثر «مري كاپلو» احيا شده است. اين كتاب داستان زندگي اين پزشك را روايت كرده و تصاوير بيش از دو هزار شيء را كه از راه بلعيدن يا بوئيدن وارد بدن بيماران «شواليه جكسون» شده و اين پزشك آنها را خارج كرده بود، نشان مي دهد. اين پزشك حنجره شناس در طول دوران فعاليت حرفه اي خود در اواخر قرن 19 و نيمه نخست قرن 20 به ويژه به بسياري از كودكاني كه اشيايي را بلعيده يا از راه بيني آنها را وارد ريه كرده بودند، كمك كرد كه دوباره بتوانند به طور طبيعي آب و غذا بخورند و نفس بكشند. وي نيمي از اشيايي را كه از داخل بدن بيماران خود خارج كرده بود، جمع آوري كرد كه از جمله آنها مي توان به ميخ و پيچ، يك كليد رادياتور، دندان، دوربين مينياتوري، زنجير، سنجاق قفلي، سكه و حتي يك مدال كه رويش نوشته بود: «مرا براي خوش شانسي با خود داشته باش!» اشاره كرد. جكسون اين اشياء را از داخل بدن مردمي جمع آوري كرده بود كه از درد به خود مي پيچيدند و با يك بيهوشي مختصر و حتي بدون بيهوشي جراحي مي شدند. وي در تمام دوران زندگي خود با وسواس اين اشياء را از بدن بيماران خارج و جمع آوري مي كرد. جكسون يك صنعتگر، يك نابغه مكانيك، يك انسانگرا و يك رياضت كش بود كه بسياري از همكارانش از وي به عنوان يك آدم گوشه گير و سرد ياد مي كردند. وي هزاران ساعت از زمان خود را صرف شكستن بادام با انبرك مي كرد تا ياد بگيرد كه دقيقا چه فشاري را بايد به انبرك وارد كند تا مغز آن آسيب نبيند همچنين به طور مداوم سگها و ماكتهاي انساني را جراحي مي كرد تا بتواند به راحتي اشياء را از بدن بيماران به ويژه كودكان خارج كند. براساس گزارش نيويورك تايمز در آن روزها آمار موارد مرگ در طول عمل جراحي بسيار بالا بود و تعداد كمي از پزشكان حاضر يا قادر بودند كه وارد مجاري هوا و گوارش بيماران شوند و به راحتي اشيايي مثل سنجاق قفلي را از اين مجاري بيرون بكشند. در اين كتاب آمده است كه 95 درصد از بيماراني كه جكسون اشياء را از بدن آنها خارج كرده بود بهبود يافتند. مولف اين كتاب در اين باره گفت: «زماني كه جكسون پزشك شد اول در پيستبورگ و بعد در فيلادلفيا، زندگي هاي زيادي را نجات داد، اما او همچنين جان خود را هم نجات داد. به طوري كه وي تكنيك هاي جديد اندوسكوپي را براي ورود به قسمت هاي تاريك داخلي بدن ابداع و يك لامپ كوچك را در انتهاي لوله اي كه به دستگاههاي اسكوپي متصل شده بود نصب كرد». (تا قبل از آن، پزشكان از اندوسكوپي هايي استفاده مي كردند كه نور آن از خارج بدن تامين مي شد). مري كاپلو، مولف كتاب «بلعيدن» افزود: «كودكان اغلب پودر قليا را كه از آن صابون درست مي شد قورت مي دادند چرا كه در بسياري از خانه ها در دسترس بود و ظاهري شبيه به شكر داشت. يك دختر بچه 7 ساله پس از آنكه اين پودر را خورده بود حتي نمي توانست يك قطره آب بنوشد. دكتر جكسون اندوسكوپي خود را وارد مري دختر بچه كرد و يك توده متراكم مايل به خاكستري را ديد كه شايد غذا و شايد بافتهاي مرده اي بودند كه با پودر صابون تركيب شده بودند. سپس انبرك خود را به داخل دهان دختر انداخت و توده خاكستري را بيرون كشيد. سپس دستيارش به كودك يك ليوان آب داد.» جكسون در زندگينامه خود كه در سال 1938 نوشت درباره اين اتفاق مي نويسد: «دختر يك جرعه كوچك آب خورد. ديدم كه آب به آهستگي پايين رفت. پس او يك جرعه ديگر آب خواست و سپس به آهستگي ليوان آب در دست پرستار را به طرف خود حركت داد و تا ته آن را سركشيد. بعد دست مرا نگه داشت و آن را بوسيد.» «شواليه جكسون» براي بيرون آوردن اشيايي مثل كليد، ميخ و سوزن يك لوله سفت و طولاني را وارد حلق بيمارانش كه معمولا كودك و معمولا هوشيار (بدون بيهوشي) بودند مي كرد و دستيارانش لوله را نگه مي داشتند و او با انبرك شيء را بيرون مي كشيد. نويسنده كتاب در اين خصوص گفت: «وي احتمالا بسيار مهربان بوده و توانايي بالايي در آرام كردن مردم داشت. وي همچنين بسياري از كودكان فقير را بدون دريافت پول درمان مي كرد.»«جكسون» در طول فعاليت خود نيمي از اشيايي را كه از بدن بيماران خود خارج مي كرد نگه داشت و بقيه آنها را به صاحبانشان پس داد. براي مثال، يكبار پدري پسر خردسال خود را به خاطر اينكه يك سكه نيم دلاري را قورت داده بود آنقدر كتك زد تا دست پسربچه شكست. جكسون سكه را از مري كودك خارج كرد و آن را به پدرش پس داد و پسر ديگر هرگز سكه نخورد.كلكسيون جكسون در حال حاضر در «موزه موتر» كالج پزشكي فيلادلفيا نگهداري مي شود.

( طناب )

داستان را در دلتان با صدای بلند و با توجه بخوانید. مطمئنا تا سال ها آن را در خاطر خواهید داشت.
داستان درباره یک کوهنورد است که می خواست از بلندترین کوه ها بالا برود او پس از سال ها آماده سازی، ماجراجویی خود را آغاز کرد ولی از آنجا که افتخار این کار را فقط برای خود می خواست، تصمیم گرفت تنها از کوه بالا برود.
او سفرش را زمانی آغاز کرد که هوا رفته رفته رو به تاریکی میرفت ولی قهرمان ما به جای آنکه چادر بزند و شب را زیر چادر به شب برساند، به صعودش ادامه داد تا این که هوا کاملاٌ تاریک شد.
به جز تاریکی هیچ چیز دیده نمیشد سیاهی شب همه جا را پوشانده بود و مرد نمیتوانست چیزی ببیند حتی ماه وستاره ها پشت انبوهی از ابر پنهان شده بودند .پ کوهنورد همانطور که داشت بالا میرفت، در حالی که چیزی به فتح قله نمانده بود، ناگهان پایش لیز خورد و با سرعت هر چه تمامتر سقوط کرد..
سقوط همچنان ادامه داشت و او در آن لحظات سرشار از هراس، تمامی خاطرات خوب و بد زندگیاش را به یاد میآورد. داشت فکر میکرد چقدر به مرگ نزدیک شده است که ناگهان احساس کرد طناب به دور کمرش حلقه خورده و وسط زمین و هوا مانده است.
حلقه شدن طناب به دور بدنش مانع از سقوط کاملش شده بود. در آن لحظات سنگین سکوت، چارهای نداشت جز اینکه فریاد بزند:
“خدایا کمکم کن”. ناگهان صدایی از دل آسمان پاسخ داد از من چه میخواهی ؟ - نجاتم بده.
- واقعاٌ فکر میکنی میتوانم نجاتت دهم.
- البته تو تنها کسی هستی که میتوانی مرا نجات دهی.
- پس آن طناب دور کمرت را ببر
برای یک لحظه سکوت عمیقی همه جا را فرا گرفت و مرد تصمیم گرفت با تمام توان به طناب بچسبد و آن را رها نکند.
روز بعد، گروه نجات آمدند و جسد منجمد شده یک کوهنورد را پیدا کردند که طنابی به دور کمرش حلقه شده بود در حالیکه تنها یک متر با زمین فاصله داشت!!
و شما؟ شما تا چه حد به طناب زندگی خود چسبیده اید؟ آیا تا به حال شده که طناب را رها کرده باشید؟
هیچگاه به پیامهایی که از جانب خدا برایتان فرستاده میشود
هیچگاه نگویید که خداوند فراموشتان کرده یا رهایتان کرده است.
هیچگاه تصور نکنید که او از شما مراقبت نمیکند و به یاد داشته باشید خدا همواره مراقب شماست.

پروردگارا...کمکم کن، کمکم کن که بتوانم پنچره ی دلم را رو

به حقیقت بگشایم ....

خدایا ...

یاریم کن که مرغ خسته دلم راکه دیری است دراین قفس زندانی

است، درآسمان آبی عشق تو پرواز دهم ......

خدایا ....

پروردگارا...یاریم کن که شوق پروازراهمیشه درخود زنده نگه دارم .....

خدایا ....

توخود می دانی که بدترین درد برای یک انسان دورماندن ازحقیقت خویشتن

و رها شدن درگرداب فراموشی وسر درگمی است...

پس توای کردگار بی همتا مرا یاری کن که به حقیقت انسان بودن پی ببرم

تابتوانم روز به روز به تو که سر چشمه تمام حقیقت هایی نزدیک ونزدیکتر

شوم ...........

خدایا، مرا فرصتی ده تاپاک بودن راتجربه کنم وبتوانم حتی برای یک لحظه

آنچه باشم که تومی خواهی ...

                                                                        
  زنان: بیاید ما بزرگترین کار خانه فکر واندیشه را با توکل بخدا روشن کنیم وتولیدات ان را به سراسر جهان صادر کنیم

بفرمایید  دوست دارید دهکده چگونه باشد  متن زیر را بخوانید خواسته های خودتان را بفرمایید                           

                                                  
   (

                            عزیزان کمک کنید ما بزرگترین دهکده جهانی زنان   جهان    گردون را با حداکثر 20میلیون زن راه اندازی کنیم پس بشتابید برای عضو شدن چون ما بزودی بزرگترین تجارت بین المللی را با دستان پر توان زنان پیرو  حضرت خدیجه (س) که بزرگترین تاجر قرن وسخاوتمند ترین زن تاریخ بشریت بود که اسلام را بیمه کرد  اغاز خواهیم کرد با تشکر   سلاطین -فوشیرا
sh_salatin512@yahoo.com                                
                            دهکده جهانی زنان جهان گردون
      http://salatin512..loxblog.com

یک شبی مجنون نمازش را شکست                    بی وضو در کوچه ی لیلا نشست

عشق آن شب مست  مستش کرده بود                  فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد برلب درگاه او                             پرزلیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب ازچه خوارم کرده ای                      برصلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای                              وندراین بازی شکستم داده ای

نیشتر عشقش به جانم میزنی                           دردم از لیلاست آنم میزنی

خسته ام زین عشق دل خونم نکن                       من که مجنونم تو مجنونم نکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم                            این تو و لیلای تو...من نیستم

گفت ای دیوانه لیلایت منم                               در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی                            من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم                              صد قمار عشق یکجا باختم

کردمت آواره ی صحرا نشد                          گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت                      غیر لیلا برنیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی                   دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر می زنی                     در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود                  درس عشقش بی قرارت کرده بود

زنانی که میخواهند یک دهکده جهانی داشته باشند ودر ان بزرگترین تجارت بین المللی را داشته باشند وهمه ی زنان این دهکده میلیاردر بشوند نظرشان را بفرمایند 1-چگونه 2- از چه راهی3-چه تجارتی را پیشنهاد میدهند

گدای نابینا

روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار  

پایش قرار داده بود روی تابلو نوشته شده بود:  

من کور هستم لطفا کمک کنید.   

روزنامه نگارخلاقی از کنار او می گذشت، نگاهی به او انداخت.  

فقط چند سکه در داخل کلاه بود.  

او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اینکه از مرد کور اجازه بگیرد تابلوی   

او را برداشت آن را برگرداند و اعلان دیگری روی آن نوشت و تابلو را کنار  

پای او گذاشت و آنجا را ترک کرد.عصر آنروز، روز نامه نگار به آن محل   

برگشت، و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است.  

مرد کور از صدای قدم های او، خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان  

کسی است که آن تابلو را نوشته، بگوید که بر روی آن چه نوشته است؟ 

روزنامه نگار جواب داد:چیز خاص و مهمی نبود، من فقط نوشته شما را به  

شکل دیگری نوشتم و لبخندی زد و به راه خود ادامه داد.  

مرد کور هیچوقت ندانست که او چه نوشته است ولی روی تابلوی  

او خوانده می شد:

امروز بهار است، ولی من نمی توانم آنرا ببینم !!!!!

زنانی که میخواهند یک دهکده جهانی داشته باشند ودر ان بزرگترین تجارت بین المللی را داشته باشند وهمه ی زنان این دهکده میلیاردر بشوند نظرشان را بفرمایند 1-چگونه 2- از چه راهی3-چه تجارتی را پیشنهاد میدهند

                                      با تشکر دهکده جهانی زنان جهان گردون

یادبود پسری که هاروارد به او اهمیت نداد !!!

خانمی با لباس کتان راه راه وشوهرش با کت وشلوار نخ نما شده خانه دوز

در شهر بوستن از قطارپایین آمدند و بدون هیچ قرار قبلی راهی دفتر رییس

دانشگاه هاروارد شدند.

منشی فورا متوجه شد این زوج روستایی هیچ کاری در هاروارد ندارند و

احتمالا شایسته حضور در کمبریج هم نیستند

مرد به آرامی گفت: مایل هستیم رییس راببینیم .منشی با بی حوصلگی گفت:

ایشان تمام روز گرفتارند. خانم جواب داد : ما منتظر خواهیم شد. 

منشی ساعت ها آنها را نادیده گرفت و به این امید بود که بالاخره دلسرد شوند

و پی کارشان بروند. اما این طور نشد.

منشی خسته شد و سرانجام تصمیم گرفت مزاحم رییس شود ، هرچند که این کار

نامطبوعی بود که همواره از آن اکراه داشت.

وی به رییس گفت: شاید اگرچند دقیقه ای آنان را ببینید، بروند.

رییس با اوقات تلخی آهی کشید و سرتکان داد.

معلوم بود شخصی با اهمیت او وقت بودن با آنها را نداشت.

به علاوه از اینکه لباسی کتان و راه راه وکت وشلواری خانه دوز دفترش را به هم

بریزد،خوشش نمی آمد. رییس با قیافه ای عبوس و با وقار سلانه سلانه به سوی

آن دو رفت.

خانم به او گفت: ما پسری داشتیم که یک سال در هاروارد درس خواند.

وی اینجا راضی بود. اماحدود یک سال پیش در حادثه ای کشته شد.

شوهرم و من دوست داریم ؛ بنایی به یادبود او در دانشگاه بنا کنیم.

رییس تحت تاثیر قرار نگرفته شده بود ... ا و یکه خورده بود.

با غیظ گفت: خانم محترم ما نمی توانیم برای هرکسی که به هاروارد می آید و

می میرد ، بنایی برپا کنیم. اگر این کار را بکنیم ، اینجا مثل قبرستان می شود .

خانم به سرعت توضیح داد : آه ، نه. نمی خواهیم مجسمه بسازیم.

فکر کردیم بهتر باشد ساختمانی به هاروارد بدهیم .

رییس لباس کتان راه راه و کت و شلوار خانه دوز آن دو را برانداز کرد و گفت:

یک ساختمان ! می دانید هزینه ی یک ساختمان چقدراست ؟

ارزش ساختمان های موجود در هاروارد هفت ونیم میلیون دلار است.

خانم یک لحظه سکوت کرد. رییس خشنود بود. شاید حالا می توانست

م یک لحظه سکوت کرد. رییس خشنود بود. شاید حالا می توانست

ازشرشان خلاص شود

زن رو به شوهرش کرد و آرام گفت: آیا هزینه راه اندازی دانشگاه نیزهمین قدر است ؟

پس چرا خودمان دانشگاه راه نیندازیم ؟ شوهرش سر تکان داد.

قیافه رییس دستخوش سر درگمی و حیرت بود. آقا و خانم" لیلاند استنفورد"

بلند شدند و راهی ایالت کالیفرنیا شدند ، یعنی جایی که دانشگاهی ساختند که

نام آنها را برخود دارد:

دانشگاه استنفورد

یعنی دومین دانشگاه برتر در تمام دنیا

                                                  
   (

                            عزیزان کمک کنید ما بزرگترین دهکده جهانی زنان   جهان    گردون را با حداکثر 20میلیون زن راه اندازی کنیم پس بشتابید برای عضو شدن چون ما بزودی بزرگترین تجارت بین المللی را با دستان پر توان زنان پیرو  حضرت خدیجه (س) که بزرگترین تاجر قرن وسخاوتمند ترین زن تاریخ بشریت بود که اسلام را بیمه کرد  اغاز خواهیم کرد با تشکر   سلاطین -فوشیرا
sh_salatin512@yahoo.com                                
                            دهکده جهانی زنان جهان گردون
     

                         http://salatin512..loxblog.com

                                                                        
  زنان: بیاید ما بزرگترین کار خانه فکر واندیشه را با توکل بخدا روشن کنیم وتولیدات ان را به سراسر جهان صادر کنیم

بفرمایید  دوست دارید دهکده چگونه باشد  متن زیر را بخوانید خواسته های خودتان را بفرمایید                           

                                                  
   (

                            عزیزان کمک کنید ما بزرگترین دهکده جهانی زنان   جهان    گردون را با حداکثر 20میلیون زن راه اندازی کنیم پس بشتابید برای عضو شدن چون ما بزودی بزرگترین تجارت بین المللی را با دستان پر توان زنان پیرو  حضرت خدیجه (س) که بزرگترین تاجر قرن وسخاوتمند ترین زن تاریخ بشریت بود که اسلام را بیمه کرد  اغاز خواهیم کرد با تشکر   سلاطین -فوشیرا
sh_salatin512@yahoo.com                                
                            دهکده جهانی زنان جهان گردون
     

                         http://salatin512..loxblog.com